Grace Lee Boggs: Οι λύσεις θα έρθουν από τα κάτω… από τη βάση...
Εναλλακτικός τίτλος: Revolution is evolution…
Οι παραπάνω ρήσεις ανήκουν στη Grace Lee Boggs στα πλαίσια συνέντευξης που έδωσε στο DemocracyNow (δείτε το σχετικό βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους) την περασμένη Δευτέρα, 21 Ιουνίου 2010 στην οικία της στο Ντητρόιτ των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μερικές ώρες πριν αναρτηθεί το κείμενο αυτό έλαβε χώρα εκδήλωση εορταστική για τα 95α γενέθλιά της στα πλαίσια του 2ου Αμερικανικού Κοινωνικού Φόρουμ που διοργανώνεται αυτές τις μέρες – 22 με 26 Ιουνίου - στο Ντητρόιτ.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης μιλάει για την κατάσταση στο Ντητρόιτ και γιατί η έλευση του Κοινωνικού Φόρουμ στην πόλη της είναι σημαντική. Ερωτάται για τον πρόεδρο Ομπάμα και δίνει τη δική της οπτική και όχι μόνο.
Μία από τις εκδηλώσεις του Κοινωνικού Φόρουμ στο οποίο θα συμμετείχε ήταν μια συνδιάλεξη-συζήτηση με τον ιστορικό αναλυτή, κοινωνικό επιστήμονα Immanuel Wallerstein. Πληροφορίες για τον Wallerstein μπορείτε να βρείτε εδώ και μερικά από τα άρθρα του εδώ.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης της μνημονεύει τον Wallerstein κι αυτό που θέλει να πει, αν κατάλαβα σωστά, είναι ότι όπως ο Wallerstein κατανοεί το αδιέξοδο στο οποίο έφτασε το φεουδαρχικό σύστημα στην προκαπιταλιστική κοινωνία, έτσι και το σημερινό σύστημα πλέον έχει αποβεί δυσλειτουργικό και αναποτελεσματικό για τους πολίτες.
Και συνεχίζει λέγοντας ότι οποιαδήποτε λύση έρθει από τα πάνω, από την κορυφή της πολιτικής-κυβερνητικής ιεραρχίας δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Οι λύσεις θα έρθουν από τη βάση, από τα κάτω όπως λέει. Οι σημερινές δομές εξουσίας είναι αναποτελεσματικές, τις λύσεις θα τις δώσουν οι ίδιοι οι πολίτες, όταν αντιληφθούν ότι μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ότι μπορούν οι ίδιοι, αν συνεργαστούν να παράξουν έναν άλλο τρόπο ζωής…
Αυτό που με ώθησε να κάνω αυτήν την ανάρτηση ήταν ότι μια γυναίκα που ξόδεψε παραπάνω από 70 χρόνια συμμετοχής σε κινήματα και κοινωνικούς αγώνες, παρότι βρίσκεται στην ηλικία των 95, δεν παραιτείται. Κι όχι μόνο συνεχίζει αλλά διακατέχεται από μια αισιοδοξία απαράμμιλη, από μία αστείρευτη πίστη ότι ένας άλλος κόσμος –καλύτερος, δικαιότερος- είναι εφικτός. Δεν υπάρχει καμία αίσθηση ηττοπάθειας ή απαισιοδοξίας.
Η Grace Lee Boggs είναι η ζωντανή απόδειξη ότι οι πραγματικοί κοινωνικοί αγωνιστές δε συνταξιοδοτούνται… και το γράφω αυτό γιατί στη δική μας χώρα πολλοί «πνευματικοί» άνθρωποι φαίνεται να έχουν φύγει για διακοπές διαρκείας… Αν περνάνε καλά στο γυάλινο κόσμο τους, ας μείνουν εκεί…
ΥΓ: Οι υπότιτλοι προορίζονται κυρίως για αυτούς που δε γνωρίζουν καθόλου αγγλικά για να πάρουν μια γεύση. Αν εντοπίσετε κάποιο λάθος, μη διστάσετε να το επισημάνετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου